Motherhood and Politics: Sarah Palin

De laatste keer schreef ik over het grote belang van supermom Michelle Obama, maar inmiddels hebben moeders in dit land er een nieuw rolmodel bij gekregen in de vorm van Sarah Palin. Of niet?

Beautyqueen met hippe bril
De verkiezingen zijn al lange tijd reuze spannend, zeker nu Mc Cain en Obama nek aan nek liggen, maar na de keuze van Mc Cain voor Sarah Palin als running mate wordt het nu echt smullen. Mc Cain is niet bepaald een opzwepende spreker met zijn grijze haar en zijn grijs gedraaide plaat van straight talk (die de laatste weken telkens neerkomt op een reactie op alles wat Obama zegt en doet, zonder zelf echt met een nieuw idee te komen), maar de voormalige beautyqueen Palin met haar hippe bril compenseert een hoop. (De verkoop van dergelijke brillen schijnt explosief te zijn gestegen.) We kunnen ons de afgelopen week in de gerenommeerde pers, maar ook in de tabloids onbeperkt tegoed doen aan roddels en waarheden over haar leven. En er is een hoop om over te praten…

“Happy clap” kerk
Ten eerste is daar natuurlijk het feit dat ze de droomkandidaat is van de Amerikaanse evangelicals, de diepreligieuze christenen in dit land. Zo is ze tegen abortus, óók als een meisje het slachtoffer is van verkrachting of incest. (Zelfs Bush vond dat in dit geval toch een uitzondering moest gelden, hoewel hij deze uitzondering niet in wetgeving vast wilde leggen.) Ze hoorde tot een aantal jaren geleden bij de kerk van de Pinkstergemeente, een soort “happy clap”-kerk waar men zich direct laat “aanraken door God” en “in tongen praat”, of terwijl: onder invloed van die aanraking met God allerlei wartaal uitslaat. Uiteraard is het voor de evangelicals een feest om de extreme ideeën over abortus uit de mond te horen van een succesvolle werkende moeder; overtuigender kan haast niet! Voor alle ongewenst zwangere tienermoeders met nauwelijks middelen om in het onderhoud van zichzelf, laat staan een baby, te voorzien, is het uiteraard een minder groot feest…

Hockeymom
Interessant is de manier waarop ze haar moederschap met politiek verbindt. In de New York Times stond hierover het volgende artikel fusing motherhood and politics Palin verklaart zelf dat ze een “hockey mom” is (een thuisblijfmoeder die haar kinderen in haar minivan van hot naar her rijdt) en ook Mc Cain schuift haar moederschap naar voren als een van haar belangrijke kwaliteiten. Als je haar verhaal hoort, lijkt ze echter niet zozeer op een hockey mom als wel op een ijzeren dame met een enorm doorzettingsvermogen. Zo heeft ze vijf kinderen, haar laatste kind Trig is geboren met het syndroom van Down. Een maand vóór haar bevalling vertelde ze pas aan haar collega’s én haar familie dat ze zwanger was, omdat ze niet wilde dat getwijfeld zou worden aan haar capaciteiten als gouverneur van Alaska. Inmiddels gebruikt ze Trig overigens juist om zich politiek te profileren als een pleitbezorgster voor gehandicapte kinderen. Vóór de bevalling echter hield ze haar buik verborgen onder modieuze lange sjaals en andere verhullende kleding. Terwijl haar vliezen al waren gebroken, vloog ze nog even naar een belangrijke bijeenkomst waar ze een toespraak hield. Vervolgens vloog ze naar het ziekenhuis in haar woonplaats in Alaska om te bevallen. Drie dagen na de bevalling zat ze weer achter haar bureau. Bij haar vorige kind was dit één dag na de bevalling. Zelf zegt ze hierover: “To any critics who say a woman can’t think and work and carry a baby at the same time, I’d just like to escort that Neanderthal back to the cave.” Krachtige taal. Vrouwen aan de top!!! De hoop van Mc Cain is natuurlijk dat Palin een belangrijk deel van de Democratische Hillary-stemmers zal aantrekken. En wellicht is een deel van die stemmers inderdaad wel zó blij dat er toch een vrouw verkiesbaar is dat ze om haar Republikeins zullen stemmen.

Kenaugedrag voorbeeld voor werkende moeders?
Maar andere democratische Hillary-stemmers zijn juist beledigd dat gedacht wordt dat zij zouden switchen van Hillary naar Sarah. Zij vragen zich of hoe ze dit allemaal klaarspeelt en wat voor voorbeeld ze eigenlijk stelt aan werkende moeders. En terecht. Het is opmerkelijk dat ze voortdurend heeft doorgewerkt en eigenlijk niemand “last” heeft gehad van haar zwangerschap. Het zal wel een soort buitenaards wezen zijn, denk ik dan. Maar is dit een goed voorbeeld voor moeders? Betekent dit dat andere vrouwen het dus ook zo moeten doen als ze het willen maken in de politiek? Ik hoop het niet. Hoewel ik geen politieke aspiraties heb, zou ik het erg vervelend vinden om me te realiseren dat dergelijk Kenaugedrag een noodzakelijke voorwaarde is voor een succesvolle combinatie van werk en moederschap. Dit lijkt echter in de Verenigde Staten wel het uitgangspunt. Als je ziet hoe gebrekkig vrouwen hier worden ondersteund vóór en na de bevalling (geen ouderschapsverlof, nauwelijks bevallingsverlof, geen terugkeergarantie in de oude baan na de bevalling, etc.), dan bevestigt Sarah Palin dat de huidige regelgeving uitstekend voldoet en wijzigingen niet nodig zijn. Hoewel een enorm aantal vrouwen in de Verenigde Staten een gevecht levert om werk en moederschap te combineren en een groot aantal, juist hoogopgeleide vrouwen, het opgeven na de geboorte van hun eerste of tweede kind en zich, zodra ze het zich kunnen veroorloven, terugtrekken in de wereld van de stay home moms.

Have it all…
De vreemde situatie doet zich nu voor dat de Republikeinen, in het algemeen toch eerder fans van de stay home mom dan van de werkende moeder, zich nu in alle bochten wringen om te laten zien dat het heel goed mogelijk is voor werkende moeders: to have it all. Vijf kinderen en een veeleisende baan. En nog diepreligieus ook! Het enige voordeel is dat wederom de positie van werkende moeders uitgebreid in de belangstelling staat in de Verenigde Staten, maar de campagne van Mc Cain wordt er uiteindelijk alleen maar nóg minder geloofwaardig van. De vraag is of dit uitmaakt. Feit is dat alle aandacht is verschoven van Obama en Michelle naar Sarah en haar pasgeboren zoontje Trig. En geef toe: ze ziet er wel bijzonder koket uit met haar brede lach en die kekke bril….